HOŞGELDİNİZ - İSİMLER VE ANLAMLARI(KIZ)

Açangül: Açılan gül çiçeği.

Açelya: Fundagillerden çok renkli çiçekler açan bitki.

Açılay: Ay'ın şekilleri, yansıması.

Adal: Ün kazan.

Afet: Ortalığı birbirine katacak kadar güzel kadın.

Afife: Namuslu, namusuna çok düşkün olan.

Afitap: 1.Güneş. 2. Çok güzel, parlak yüzlü kadın.

Ağça: Temiz, saf.

Ahenk: Uyum

Ahsen: Çok güzel, olağanüstü güzel.

Ahu: Ceylan, karaca 2.Çok güzel,ince,zarif kadın.

Ahueda: Nazlı güzel.

Ahuela: AHUELA:Çok güzel gözlü.

Ahugül: Çok güzel.

Ahugüzar: Becerikli güzel.

Ahunaz: Nazlı güzel,nazenin.

Ahunisa: Çok güzel kadın.

Ahunur: Göz kamaştıran güzelliğe sahip olan.

Ahuse: Coşkulu güzellik

Ahuşen: Güzel ve neşeli.

Ajda: Filiz,sürgün. Çok genç.

Ajlan: Hızlı, çabuk, telaşlı

Akasya: Güzel kokulu bir süs bitkisi.

Akel: Eli uğurlu anlamında.

Akgün: Parlak gün, uğurlu gün, ışıklı.

Aksev: Aydınlığı sev,ışık saç.

Aksu: Anadolu'da değişik boylarda bir çok akarsuyun adı.

Aktan: Ak renkli tan; Kutlu tan, uğurlu tan.

Ala: Ela karışık renkli, alaca; Benekli; Tam olgunlaşmamış, yarı olmuş.

Alagül: Çok renkli gül.

Alçiçek: Kırmızı çiçek.

Alçin: Kızıl renkli küçük bir kuş.

Aleda: Nazlı, kaprisli

Alev: Yanan cisimlerin görüntüsünü tarif etmek için kullanılan bir kelime.

Aleyna: Bizim üzerimize olsun.

Algin: Birine gönül vermiş, vurgun, tutkun.

Algül: Kırmızı gül. Gül kırmızısı.

Alim: Gözü gönlü çeken nitelik, çekicilik, gönül çelen güzellik, alben

Alkim: Gökkuşağı.

Alkız: Kırmızı yanaklı,sağlıklı kız.

Alpike: Kahraman kraliçe.

Altin: Yüksek değerli bir maden

Alya: Yüksek yer, yükseklik, gök.

Amine: Yüreğinde korku olmayan.

Andaç: Anılar, hatıralar

Anil: Başkaları tarafından sözün edilsin

Anka: Kaf Dağı'nda bulunduğu söylenen masal kuşu

Arın: Arı, katışıksız, temiz, kirden uzak

Arkın: Yavaş, ağır, sakin

Armağan: Hediye, ödül

Armina: Emine, korkusuz, yürekli

Arnisa: Çok namuslu kadın

Arsen: Kurtuluş, özgürlük

Arsu: Su kadar berrak

Arsun: Yüreğindeki temizliği yansıtan

Arya: Operada sanatçının orkestra eşliğinde söylediği uzun şarkı

Arzu: Herhangi bir şey için duyulan aşırı istek

Arzucan: Candan isteyen.

Arzugül: İstenilen,beğenilen gül.

Arzum: İsteğim,dileğim,hevesim.

Arzunaz: Naz yapan,nazenin.

Asalbike: Gerçek hanım, gerçek güzel

Asel: Bal, Cennetteki dört sudan bir

Asena: Dişi kurt, güzel kız.

Aşkım: Sevdiğim,sevgilim.

Aşkın: Aşmış, ileri

Aslı: Temelli,köklü. Bir şeyin benzeri.

Aslıcan: Özü can gibi sevgili.

Aslıhan: Han soyundan gelen.

Aslım: Özü geçmişe ait.

Aslınaz: Nazlı olması geçmişinden gelen.

Aslınur: Nur saçan bir geçmişi olan.

Aslısu: Geçmişi su gibi berrak ve temiz olan.

Asu: Azgın, huysuz,isyan eden. Afacan.

Asude: Rahat, huzur içinde olan

Asuela: Ela gözlü yaramaz.

Asuman: Gökyüzü

Asya: Dünyanın en büyük kıtası

Ayben: Ben ayım anlamında

Aybeniz: Ay gibi parlak tenli,ay benizli.

Aybike: Ay gibi güzel kız.

Aybirgen: Ay veren.

Ayça: Yay biçimindeki ay, Hilal.

Ayçağ: Ay gibi parlak çağ.

Aycan: Ay gibi sevilen,aydınlık can.

Ayçan: Ay gibi aydınlık kişi.

Ayçiçek: Gün çiçek

Ayda: Dere kıyılarında yetişen bir bitki.

Aydan: Güzelliğini aydan almış,ay gibi parlak ve güzel

Aydeniz: Hem ay, hem de deniz.

Aydonat: Işık donat, parlaklık donat anlamında.

Ayevi: Ay çevresinde oluşan ışık çemberi.

Aygen: Gönül arkadaşı.

Aygönül: Güzel gönüllü.

Aygün: Hem ay, hem gün.

Aykal: Ay gibi parlak ve ışıklı kal.

Aykız: Ay+Kız.

Ayla: Bazı yıldızların ve ayın etrafındaki ışık çemberi.

Aylan: Ay gibi güzel değerlere sahip olan.

Aylin: AYLA ile aynı anlamdadır: Bazı yıldızların ve ayın etrafındaki ışık çemberi.

Aynur: Ay ışığı.

Ayperi: Ay ve peri gibi çok güzel.

Aysar: Ayın evrelerine göre huyu değişen kimse.

Ayşe: Rahat ve huzur içinde yaşayan.

Ayşegül: Güller içinde mutlu yaşayan.

Aysel: Ay gibi olan güzelliğiyle nam salmış olan.

Aysema: Ay gibi parıldayan yüz.

Ayşen: Neşeli,gülen,aydınlık.

Ayşenur: Ayşe+Nur isimlerinden bir araya gelmiştir.

Ayseren: Güzelliğini gözler önüne seren.

Ayşıl: Ay ışığı.

Ayşim: Ayşin. Darlak ışık saçan.

Aysin: Sen aysın, ay kadar güzelsin.

Aysu: Ay gibi parıltılı ve su gibi berrak.

Aysun: Ay gibi ışıltılı ve güzel.

Ayten: Güzel bir tene sahip olan.

Aytu: Aya benzeyen tuğlu.

Azize: Saygın,sevgili,kutsal.

Azra: Üstünde hiç yürünmemiş kum; Yeni yetme kız.

Bahar: Yazla kış arasında olan mevsim. Güzellik,gençlik çağı.

Baha: Kıymet, değer, para.

Bala: Yavru çocuk.

Balca: Bal gibi, bala benzer.

Baler: Tatlı dilli, cana yakın.

Balın: Yar, sevgili.

Balkın: Pırıldayan, parlak.

Banu: Prenses; Hanımefendi. Yeni evli gelin.

Banuhan: Hatun hükümdar.

Başak: Ekinlerin tanelerini taşıyan baş kısmı.

Bediz: Resim, tasvir, süs, bezek.

Begüm: Hanım; Kadın hükümdar.

Behin: İyinin iyisi.

Behiye: Güzel.

Belde: Memleket, şehir, kasaba.

Belemir: Peygamber çiçeği olarak biliniyor. Açtığı kokusunun dağılmasıyla anlaşılan gizli çiçek anlamında.

Belen: Bel, geçit; İki dağ arasından geçen yol.

Belfü: Kar tanesi.

Belgi: İşaret.

Belgin: Kesin ve eksiksiz belirlenen.

Belgün: Aydınlık gün.

Belin: Korku ile şaşkın şakın bakmak.

Beliz: İşaret, iz; alamet

Belkıs: Efsaneye göre Hz. Süleyman zamanındaki Saba melikesinin adı.

Belma: Uysal,sakin.

Belur: Billur,billurdan olan.

Benan: Parmak uçları.

Benay: Ben ayım, ay gibiyim.

Benek: Namuslu kadın.

Bengi: Ölümsüz, sonsuz.

Bengisu: Ölümsüzlük suyu.

Bengül: Gül gibi.

Beniz: Yüz.

Bennur: Işık saçan.

Bergüzar: Anılmak için verilen şey, andaç.

Beria: Olgunluk ve güzelliğiyle üstün olan sevgili.

Beril: Zümrüt.

Berke: Zerdali, kayısı. Kamçı, değnek.

Berna: Bağlı, bağlanmış; Genç, körpe, delikanlı.

Berrak: Duru.

Berran: Keskin, kesici.

Berrin: Berin. En yüksek, en ulu anlamında.

Besime: Sevimli,güler yüzlü.

Besisu: Bitkilerin damarlarında dolaşan besleyici su.

Beste: Bir müzik parçasını oluşturan ezgilerin tümü.

Bestegül: Gül kadar güzel ve duygulu.

Bestenigar: Türk müziğinde bileşik bir makam.

Betül: BETİL. Erkeklerden çekinen namuslu kadın, Hz. Meryem ve Hz. Fatma`nın diğer isimleri

Beyza: Çok beyaz, lekesiz.

Bige: Evlenmemiş,çocuk doğurmamış olan. Sultan.

Bihter: Daha iyi, en iyi.

Bilcan: Bilgili dost.

Bilge: Çok bilgili ve bilgisini yararlı kullanan kişi.

Bilget: Havadis, malumat.

Bilhan: Çok bilgili.

Billur: Pek duru, pürüzsüz

Bilnaz: Çok naz eden.

Bilnur: Bilge kişi.

Binay: Öylesine güzel ki bin ay eder.

Bingül: Gülü bol; Gül bahçesi

Binnaz: Çok nazlı,cilveli,kaprisli.

Binnur: Çok ışıklı, ışığı gür.

Biray: Ay gibi tek, eşsiz

Birbet: Yüzü benzersiz.

Birgen: Yalnız, yalnızlığa alışkın.

Birgül: Tek ve güzel bir gül.

Biricik: Bir tane, tek, emsalsiz.

Birsen: Yalnız sen.

Birsu: "Bir içim su" denilebilecek kadar güzel olan.

Büge: Bent, su benti.

Buket: Çiçek demeti.

Büküm: Bükme eylemi.

Burçak: Bir bitki.

Burçin: Dişi geyik.

Burcu: Güzel koku, ıtır.

Buse: Öpücük

Büşra: Müjde, sevinçli haber.

Cahide: Çalışıp çabalayan.

Canan: Gönülden sevilmiş, yar.

Canay: Ay gibi temiz.

Candan: İçten, gönülden.

Candaş: Candan, değerli dost.

Caneda: İçten, sevimli kişi.

Canel: İçten,candan uzatılan dostluk eli.

Canfeza: Müzikte bileşik bir makam

Cankız: Sevilen, sevimli, şirin kız

Cankut: Sevimli, cana yakın

Cansel: Hayat veren su.

Cansın: İçten, gönüldensin.

Cansu: Can suyu. Hayat veren su.

Cavidan: Sürekli,kalıcı olan,sonsuz.

Celile: Büyük, ulu.

Cemile: Hatır hoşluğu için yapılan hareket.

Cemre: Ateş parçası, kor; Şubat ayında bir hafta arayla hava, su ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi.

Cennet: Çok güzel yer. İyilik yapanların,günahsızların öldükten sonra mutluluğa kavuşacaklarına inanılan yer.

Ceren: Çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliğiyle ünlü, ince bacaklı, zarif hayvan; ceylan.

Cevher: Bir şeyin özü. Güç,enerji.

Cevza: İkizler burcunun eski adı.

Ceyda: İnce-uzun boyunlu ve güzel.

Ceylan: Süzgün ve tatlı bakışlı. Yapısı ince ve uyumlu olan. Gözlerinin güzelliğiyle ünlü zarif, ince bacaklı memeli.

Cihanbanu: Dünya hükümdarı.

Cihannur: Alemi aydınlatan nurlu ışık.

Çağ: Belirli bir özellik göz önünde bulundurularak ele alınan zaman dilimi.

Çağda: Yeni bir çağa adım atılmış

Çağın: Şimşek, yıldırım.

Çağla: Badem, kayısı,erik gibi yemişlerin olgunlaşmamış hal

Çağrı: Davet. Doğan kuşu. Mavi hareli göz.

Çevren: Gökyüzünün yerle bitişik gibi görünen kenarları, ufuk.

Çiçek: Bir bitkinin değişik renklerle bezenmiş kokulu bölümü.

Çiğdem: Akdeniz çevresinde yetişen çok renkli kır bitkisi.

Çilay: Ayın üzerinde beliren açık renkli lekeler.

Çilen: Hafif yağan yağmur, çisenti.

Çiler: Şarkılar söyleyen, şakıyan.

Çise: Çise(m). Hafif yağan yağmur(um)

Çisil: İnce ince yağan yağmur.

Çolpan: Çoban yıldızı.

Dalga: Hareketli su kütlesi; Denizin rüzgarlı havada kabarıp kıyıya sürüklenmesi.

Damla: Çok küçük miktarda su. Çok az.

Defne: Yaprakları güzel kokulu, yaz-kış yeşil olan bir bitki.

Demet: Çiçek bağlamı, deste

Demi: Kadife,şeftali gibi şeylerin üzerinde bulunan ince tüy.

Demre: Noel Baba'nın doğduğu sanılan tarihi yer.

Deniz: Yeryüzünün çoğunu örten engin su.

Deren: Toplayan, düzenleyen, pekiştiren.

Derin: Sığ olmayan.

Deryanur: Bilgisiyle ışık saçan.

Derya: Büyük deniz anlamında.

Desen: Çiçek, çizgi gibi süs şekilleri.

Deste: Bağlam, demet.

Destegül: Mevlevi dervişlerinin giydiği ince kumaştan yelek. Bağlanmış gül demeti.

Devin: Hareket, kımıldanış.

Devinsu: Suyun ritmik hareketleri. Akarsu.

Devrim: Yerleşik toplumsal düzeni, köklü, hızlı ve geniş kapsamlı olarak niteliksel değiştirme ve yeniden isimlendirme işlemi.

Devrin: Bir kişi veya olayın gündemde olduğu tarih dönemi.

Dicle: Bir nehir adı. Ulu ırmak.

Didar: Güzel yüz. Görme.

Dide: Göz, göz bebeği.

Didem: Gözüm gibi sevdiğim, sevgilim.

Dila: Gönlümü çalan.

Dilan: Gönüllerce olan, yürekler dolusu.

Dilara: Gönül alan, gönül okşayan.

Dilay: Gönle ışık saçan, ay kadar güzel.

Dilber: Gönlü yakan güzel. Alımlı güzel kadın.

Dildar: Gönlü baskı altında tutan sevgili.

Dilde: Ünü her tarafa yayılmış, herkesin konuştuğu, herkesin dilinde olan kimse.

Dilek: İstek, rica, arzu.

Dilem: Gönül ilacı.

Diler: Dilemek eyleminden.

Dilhan: İçten ve yürekten konuşan.

Dilnişin: Gönülde yer tutan, hoş, güzel.

Dilrüba: Gönlü şen, dertsiz.

Dilşah: Gönül şahı, sevgili, sultan.

Dilseren: Hatiplik yeteneğini gözler önüne seren.

Dilsu: Dil+Su anlamındadır.

Diniz: Sakin, dingin.

Doğangün: Doğmakta olan gün.

Doğay: Ayın yeni doğuş hali.

Doğa: Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü; Tabiat.

Dolunay: Ayın tam yuvarlak olduğu an.

Dora: Doruk, zirve.

Durugül: Gül gibi temiz olan.

Düş: Hayal, rüya, güzel rüya.

Düşüm: Hayalimdeki, düşlediğim, istediğim anlamında.

Duygu: Kişi, olay ve nesnelerin bireyin iç dünyasında uyandırdığı izlenim.

Duygun: Duygulu, hassas, hisli kişi.

Duygunisa: Duygulu, hassas kadın.

Ebru: 1. Keman kaş. 2. Bulut rengi. 3. Bir sanat dalı
Ece: Kraliçe. Güzel kız, kadın.
Ecegün: Çok güzel bir günde doğan.
Ecem: Kraliçem, sevgili kraliçe anlamında.
Ecenaz: Nazlı güzel.
Ecesu: Su gibi berrak ve güzel.
Ecmel: Çok güzel.
Eda: Naz, cilve. Davranış,tavır. Verme,ödeme. (Namaz için)kılma, yerine getirme. Üslup.
Efil: Rüzgar, dalgalanma.
Efsun: Büyü, sihir.
Elanaz: Ela gözlü, nazlı güzel.
Elanur: Ela gözleriyle nur saçan.
Elçin: Deste, tutam.
Elif: Kibar, narin yapılı, ince-uzun boylu kız.
Elife: Tutku, istek, alışılan şey.
Eliz: El izi.
Elvan: Renkler, çeşitler.
Emel: Arzu, özlem. Amaç, istenen şey.
Emet: Bereket, bolluk.
Emine: İnanılır, güvenilir.
Erçil: Doğru, inanılır, güvenilir kişi.
Erda: Beyaz karınca.
Erem: Cennet
Erendiz: Jüpiter gezegeninin adı.
Erke: Enerji, iş başarma gücü; Nazlı.
Erna: İşveli,cilveli,şen şakrak sevgili.
Eşay: Ayin güzelliğiyle eşdeğer güzelliğe sahip olan.
Esen: Sağlıklı, salim.
Esengül: Rüzgar gibi esen, gül gibi güzel kokan.
Eser: Emek sonucu ortaya çıkan ürün, yapıt; Yok olmuş bir nesneden kalan parça.
Esim: Rüzgar gibi olan.
Esin: Sabah rüzgarı.
Eşlem: Selametli, güvenilir
Esma: İsimler, adlar. Çok yüksek olan.
Esmacan: Adı can olan.
Esmagül: Adı gül.
Esmanur: Adı nur.
Esna: Yüksek, yüce. Bir işin yapıldığı an.
Esra: En çabuk, çok çabuk.
Eva: Havva. Yaratılan ilk kadın.
Eylül: Sonbaharda bir ay adı.
Ezgi: Melodi, şarkı, türkü.
Ezgin: Sesi düzenli gelen. Paraca durumu bozuk olan. Çok sıkıntı çekmiş.

Fatma: Çocuğunu sütten kesen kadın.

Fatmagül: Gül gibi güzel yeni anne olmuş kadın.

Fazilet: Erdemli, iyi ahlaklı.

Ferah: Aydınlık, iç açıcı.

Ferahgül: Güzelliğiyle neşe saçan.

Ferahnur: İnsanın gönlünü ışık saçarak aydınlatan.

Feray: Ay ışığı, ayın parlaklığı, ışıltı saçması.

Fercan: İnsanın ruhuna aydınlık veren bir içtenliğe sahip olan.

Ferda: Gelecek zaman, yarın; Kıyamet.

Ferdacan: İçtenliğini hiç kaybetmeyecek olan.

Ferhan: Sevinçli, gönlü hoş.

Feri: Köke değil dallara ait olan. İkinci derecede olan.

Feride: Eşi benzeri olmayan, tek. Çok değerli inci.

Feris: Şık, zarif.

Ferisu: Temizliği ve berraklığıyla ışık saçan.

Fernur: Aydınlık, ışık.

Fersude: Eskimiş, yıpranmış, örselenmiş.

Ferzin: Kraliçe.

Feyza: Bolluk, çokluk, bereket. Taşkın.

Feza: Boşluk, sınırsızlık; Uzay.

Fidan: Yeni yetişen ağaç.

Figen: Yaralayan, kıran

Filiz: Tohumdan çıkan sürgün. İnce ve güzel vücutlu.

Firdevs: Cennetler. Cennet bahçeleri.

Firuze: Açık mavi renkte, değerli bir süs taşı.

Fulya: Nergisgillerden güzel kokulu sarı bir çiçek.

Funda: Çalı ormanı, çalılık; Püskül, tepelik.

Füruzan: Parlayan, parlak.

Füsun: Büyü.

Gamze: Göz kırpma, gözle işaret; Nazlı bakma; Gülerken bazı kişilerde yanaklarda beliren çukur.

Gaye: Amaç, erek.

Gazal: Ak geyik, ahu; Geyik yavrusu; Güzel söz (mecazi)

Gazel: Konusu daha çok sevgi ve içki olan, manzume; Tek kişinin özel ahenkte okuduğu müzik parçası; Sonbahar vaktinde düşen yapraklar.

Gece: Gün batımından ağarmasına kadar geçen süre.

Gelincik: Yazın kırlarda yetişen parlak kırmızı renkli bir çiçek.

Gerçek: Yakıştırma veya yalanı olmayan.

Gizem: Sır; Aklın erişemediği çözülemeyen şey.

Gök: Yerin göz ile görülebilen ufuklarından başlayarak yukarıda kubbenin içi gibi gözüken sonsuz boşluk; Mavi renk.

Gökben: Ben gökyüzü anlamında.

Gökçe: Güzel, gösterişli - Yiğit, cesur - Mavi gözlü.

Gökçenaz: Nazlı mavi.

Göksu: Türkiye'nin çeşitli yerlerinde bulunan akarsuların adı.

Gökyel: Kuzeydoğudan esen rüzgar, poyraz.

Gonca: Tam açılmamış çiçek

Goncagül: Gül goncası.

Gönen: Rutubet, yaşlık; Ekilecek toprağın tavlandırılması.

Gönül: İstek, arzu, sevgi.

Gönülgül: Gül gibi zarif bir gönlü olan.

Görke: Heybetli.

Görkem: Göz alıcı ve gösterişli olma durumu, ihtişam.

Gözde: Çok sevilen, beğenilen nitelikte olan. Çok güzel.

Gözdem: Beğendiğim, sevdiğim, saydığım, bitanem.

Gözdenaz: Nazlı güzel.

Gözdenur: İnsanlara vermiş olduğu iç huzurla herkesin beğenisini kazanan.

Gözen: İlgi çekici, samimi; Sulak yer; Pınar

Güher: Cevher.

Gül: Gülgillerin örneği olan bitki ve bunun çiçeğine verilen ad; Gülmek eyleminden gül.

Gülal: Gülün kırmızısı gibi güzel.

Gülay: Gül gibi güzel, ay gibi aydınlık olan.

Gülbahar: Ebru yapmakta kullanılan koyu kırmızı toprak rengi

Gülben: Gül yüzlü,gül gibi beni olan.

Gülbin: Gül fidanı, gül yetişen yer.

Gülcan: Gül gibi güzel kişi.

Gülce: Gül gibi.

Gülçiçek: Her yönüyle güzel olan.

Gülçin: Gül toplayan, gül seven.

Gülden: Güle ilişkin, gülden yapılmış. Gül soluklu.

Güleda: Gül gibi güzel ve nazlı.

Gülen: Güleç yüzlü, mutlu anlamında.

Gülenay: Güleç ay, gülümseyen ay; Ay gibi gülümseyen güzel.

Gülfem: Ağzı gül gibi olan

Gülfer: Zarifliği ve güzelliğiyle göz kamaştıran.

Gülgen: Güler yüzlü.

Gülgün: Gül renkli; Gülen, gülümseyen.

Gülhan: Gül kadar çok sevilen, han, hakan

Gülin: Güzel, zarif.

Gülinaz: Nazlı, güzel.

Gülistan: Gül bahçesi.

Güliz: Gül yetiştiren.

Gülizar: Al yanaklı, gül yanaklı; Alaturka müzikte bir bileşik bir makam.

Gülnihal: Gül fidanı.

Gülnisa: Gül gibi kadınlar anlamında.

Gülnur: Işık saçan güzellik.

Gülperi: Gizemli gül, saklı gül.

Gülriz: Gül saçan.

Gülru: Gül yüzlü, gül yanaklı

Gülşah: Gül dalı; Güzelliğiyle ün salmış olan.

Gülsanem: Çok güzel kadın.

Gülselin: GÜLSELİ. Coşkulu bir güzelliğe sahip olan.

Gülşen: Gül bahçesi.

Gülsu: Gül ve su gibi güzel.

Gülsün: Yaşam boyu yüzü gülsün anlamında.

Gülten: Gül tenli, vücudu gül gibi

Gülüm: Bana ait olan gül. Canım.

Gülümse: Tebessüm et.

Gün: 24 saatlik zaman dilimi; Güneşin yeryüzüne gönderdiği ışık; Güneş, yaşam.

Günal: Işık al, ışıklı ol.

Günan: Doğumuyla sevinç getiren; Anılan gün.

Günay: Hem gün, hem ay.

Günçiçek: Ay çiçek.

Günden: Güne ilişkin, güneşe ilişkin; Güneşten bir parça.

Gündüz: Günün aydınlık bölümü.

Güneş: Çevresindeki gezegenlere ısı ve ışık veren büyük gök cismi.

Günhan: Oğuzhan'ın altı oğlundan biri.

Günnaz: Nazlı kişi.

Günnur: Güneş gibi ışık saçan.

Günsu: Gün gibi aydınlık, su gibi berrak.

Güray: Bol ışıklı ay, güçlü ay.

Gürdal: Güçlü dal, sık dal.

Güven: Güvenmekten, yürekli ol anlamında.

Güz: Sonbahar.

Güzay: Güneş olmayan yer; Kuzey; Güz ve ay.

Güzel: Hoşa giden,hayranlık uyandıran.

Güzin: Seçilmiş, seçkin, Beğenilen.

Güzün: Güz mevsiminde olan.

Habibe: Sevgili,seven dost.

Hale: Ayın çevresindeki ışık halkası.

Halenur: Kutsal ışık.

Handan: Güleç, sevinçli,şen şakrak.

Hande: Gülüş,gülme. Açılma. Eğlenme.

Hanife: Allah'ın birliğine inanan; Hz. Muhammed zamanından önce tek tanrıya inanan.

Harika: Sıradanlığın üstündeki nitelikleriyle insanda hayranlık uyandıran.

Hasibe: Değerli,soyca temiz,soylu.

Haslet: Doğuştan gelen güzel huy.

Havva: Yaratılan ilk kadın.

Hayal: Varmış, olmuş gibi zihinde canlandırılan imge, görüntü.

Hayat: Ömür, Yaşam.

Hazal: Kuruyup dökülen ağaç yapraklarının güzelliği.

Hazan: Sonbahar.

Helin: Yuva.

Henna: Kına Ağacı.

Hera: Mitolojide analığın yüceliğini temsil eden tanrıça.

Hesna: Güzel,hanımefendi kadın.

Heves: Bir şeye duyulan istek.

Hevin: Aşk, Sevda.

Hicran: Ayrılık,bir yerden ayrılmak. Ayrılığın sebep olduğu dayanılmaz acı.

Hilde: Kurtulmak, yükselmek, ilerlemek.

Hilâl: Ayın yay biçimindeki görünüşü,yeni ay,ayça.

Hoşseda: Hoşa giden ses.

Hülya: İnsanın kurduğu tatlı düş; Sevda.

Hüma: Efsanelerde geçen, yere konmayıp sürekli gökte kaldığına inanılan cennet kuşu.

Hümeyra: Kızıllık, pembelik.

Hüner: İnce ve şaşırtıcı ustalık.

İclal: Ağırlama,ikram. Büyüklük,ululuk.

İdil: Kır yaşamı içinde aşk konusunu işleyen kısa şiir; Volga ırmağına Türkler'in verdiği ad.

İdilsu: Su için yazılmış şarkı.

İklil: Taç esfer.

İlayda: Su perisi

İlbüke: İlbey hanımı, seçkin hanım.

İlcan: Ülkenin canı,sevdiği.

İlgi: İki şey arasındaki ilişki; Bir şeye duyulan merak; Eğilim

Ilgın: Beyaz ya da pembe, çiçekli, çok hafif yapraklı bir ağaççık (genellikle küçük akarsu kıyılarında bulunur).

İlgin: Yabancı,gurbette yaşayan.

Ilgıt: Esinti ve akış için kullanılan yavaş yavaş anlamında

İlgün: Ülke güneşi. Başkaları,yabancılar.

Ilım: Uzlaşmacı yumuşaklık.

İlkbahar: Yılın ılık mevsimi.

İlkcan: İlk doğan çocuklara verilen ad.

İlke: Temel alınan düşünce, kural.

İlkgüz: Eylül ayı.

İlkim: İlk çocuklar için kullanılan adlardan. Önce,öncelikle.

İlknur: İlk ışık.

İlkyaz: İlkbahar.

İlma: Parlatma. Belirleme,işaret etme.

İlsel: İlle ilişkili, yurtla ilişkili.

İlsu: Ülkenin suyu, bereketi.

İmer: Zengin,varlıklı.

İmge: Düş, hayal, görüntü, tasarım.

İmran: Evine bağlı, evcimen anlamında.

İmren: İmrenmek fiilinden, görünen şeyi edinme isteği.

İnci: Süslemede kullanılan, istiridyede yetişmiş değerli madde.

İncilay: Parlama,ışıldama.

İncinur: İnci gibi ışıklı,parlak.

İpar: Yüksek dağların kar tutmayan yerlerinde yetişen çiçek

İpek: İpekböceği kozasından elde edilen ince, parlak kumaş. Kibar,zarif.

İrem: Bahçeleriyle ünlü masal kenti

İren: Özgür, serbest

İris: Mitolojide Tanrıların elçisi.

Irmak: Akarsuların En büyüğü.

Işık: Cisimleri görmeyi, renkleri ayırt etmeyi sağlayan fiziksel enerji. Aydınlık,nur.

Işıl: Pırıltı, parlaklık, ışık, aydınlık

Işılay: Işıltılı ay, parlayan ay.

Işıltı: Parıltı, titrek ışık.

Işın: Bir kaynaktan belli bir doğrultuya giden ışık çizgisi

Işınbıke: Aydınlık saçan kadın.

İsmihan: Hükümdar ismi.

Itır: Güzel koku; El ve yüze sürülen çiçek özü, esans.

İyilem: Güzellik,iyilik.

İzel: El izi anlamında.

İzem: Büyüklük, ululuk.

İzgi: Güzel, adaletli, zeki.

İzim: Önceden bulunduğum yerde bıraktığım belirti anlamında.

İzlem: İzlemek eylemi.

Jale: Çiğ, kırağı. Sabahları otların üzerinde olan su damlaları.

Jalenur: Parlayan,ışıldayan çiğ.

Janseli: Güneşin Doğduğu Yer (Çerkez İsmi).

Janset: Güneşin Doğuşu (Çerkez ismi).

Jasmin: Yasemin.

Jeyan: Kızan, kükreyen.

Jinsal: Çağ, yaş, dönem.

Jülide: Dağınık,karmakarışık.

Kader: Alınyazısı,yazgı. Talih.

Kainat: Var edilen şeylerin hepsi, yaratılanlar.

Kamelya: Pembe,kırmızı,beyaz çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kamer: 1. ay; Mecazi parlak ve güzel anlamında.

Kamile: Tam,eksiksiz. Kemale ermiş. Bilgin, bilgili.

Kamuran: İstediğine ulaşmış, mutlu.

Karaca: KARACA: Rengi karaya yakın, esmer; Avrupa ve Asya'nın ılıman bölgelerinde yaşayan kısa ve çatallı boynuzlu bir memeli hayvan.

Karanfil: Kokulu bir çiçek.

Kardelen: Kar kalkmadan çiçek açan süs bitkisi.

Karmen: Parlak kırmızı.

Kayra: Yüksek tutulan ya da sayılan birinden gelen iyilik; Tanrıdan geldiğine inanılan iyilik; İhsan, lütuf.

Kerime: Cömert. Ulu,büyük. Kız çocuk.

Kevser: Cennette bulunduğuna inanılan su.

Kıvanç: Sevinç

Kıvılcım: Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası.

Kızıltan: Kızıl renk almış tan.

Kösem: Sürünün önünden giden,yol gösteren koç. Cildi temiz,pürüzsüz.

Kuğu: Beyaz tüylü bir su kuşu.

Kumru: Sevgilisine düşkünlüğüyle bilinen güvercin benzeri bir kuş.

Kumsal: Kumla örtülü deniz kıyısı.

Lale: Çan biçiminde bir çiçek.

Lalehan: Lalelerin sultanı.

Lalezar: Lale yetiştirilen yer,lale bahçesi.

Lamia: Parlayan, parlak.

Latife: Yumuşak, hoş, güzel, nazik, Güldüren güzel söz, şaka.

Leman: Parlama, parıltı.

Lemis: Dokunma, elleme.

Lerzan: Titreyen, titrek.

Leyan: Parlayan,parlayıcı, Konfor, Lüks hayat.

Leyla: Saçları gece gibi simsiyah olan kadın; Çok karanlık gecede görülen ışık.

Leylifer: Gece ışığı.

Lila: Açık eflatun.

Linet: Sürgün.

Mahire: Hünerli, becerikli.

Mahperi: Güzeller güzeli.

Maide: Üzerinde yemekler bulunan sofra; Yemek, ziyafet.

Manolya: Bir süs bitkisi.

Maral: Dişi geyik.

Mavisu: Deniz.

Mayıs: Bir Bahar ayı.

Mebruke: Kutlu kadın ("mübarek kelimesinin dişisi").

Mediha: Övülen, beğenilen, sevilen kadın.

Mehir: Ay parçası.

Mehpare: Ay parçası gibi güzel.

Mehtap: Ay ışığı, dolunay.

Mehveş: Ay gibi güzel kadın.

Melda: İnce ve taze bedenli.

Melek: Tanrı katında bulunan ruhani varlıkların her biri; Pek güzel, yumuşak huylu ve masum (mecazi).

Meliha: Güzel, şirin, sevimli.

Melike: Kadın hükümdar, padişah eşi.

Melis: Bal, Bal arısı.

Melisa: Oğul otu.

Meltem: Yazın karadan denize doğru esen yel.

Menekşe: Mor beyaz renkli, kokulu, yuvarlak yapraklı bir çiçek.

Meral: Dişi geyik, ceylan.

Mercan: deniz dibine ağaç gibi kök salarak büyüyen, hayvan gibi duyguya sahip, kırmızı renkli, kalker iskeletli bir canlı türü.

Merve: Mekke'de Safa dağının karşısındaki kırmızı renkli tepenin adı.

Meryem: İsa peygamberin annesinin adı.

Merze: İsa peygamberin annesinin adı.

Meyyal: Meyleden,aşırı istekli. Fazlaca eğilen. Eğik.

Mihriban: Dost,sevgili,yarendeş. İyi yürekli,güler yüzlü.

Mihrican: Dost, sevgili, Sonbahar.

Mihrigül: Güler yüzlü, dost, sevecen, güzel.

Mihrinaz: Güler yüzlü, dost, sevecen, güzel.

Mihrinur: Güldüğünde ışıklar saçan.

Mimoza: Bir süs bitkisi.

Mina: Mine. Liman. Şişe,cam,billur. Şarap şişesi.

Mine: İnce ve parlak nakış; Madenler üzerine vurulan renkli cam tabakası; Şişe, cam, billur sırça.

Miray: Yılın ilk aylarında doğan.

Mircan: Güneş gibi aydınlık.

Mısra: Manzumenin satırlarından her biri, dizeler.

Müge: Güneş gibi aydınlık.

Müjde: Sevindirici haber; İyi haber getirene verilen bağış.

Müjgan: Kirpikler.

Nadide: Az bulunur, görülmemiş, Çok değerli, eşsiz.

Nadire: Az bulunan.

Nağme: Güzel uyumlu ses, ezgi; Birinin yalandan ve nazlanarak söylediği söz.

Nahide: Venüs gezegeni. Ergenlik çağında genç kız.

Narin: İnce, ince yapılı, kibar.

Naşide: Şair, şiir okuyan ve yazan.

Naz: İsteksiz gibi görünen, çekingen davranış.

Nazan: Cilve yapan, nazlanan, nazenin.

Nazer: Nazar.

Nazgül: Gül kadar güzel olan, nazlı.

Nazlıgül: Naz yapan han anlamında.

Nazlım: Naz yapan; İşveli(m), edalı(m)

Necla: Evlat,çocuk. Soylu.

Nefise: Çok güzel, değerli.

Nehir: Akarsu, ırmak.

Nehire: Gereğinden fazla.

Nergis: Bir süs bitkisi.

Nermin: Yumuşak, narin, ince.

Neşe(m): Gönül açıklığı(m), sevinc(im)

Nesli: Soylu

Neslihan: Han soyundan. Sevgi ile hükmeden.

Neslişah: Şah soyundan.

Nesrin: Yaban gülü

Neşve: Keyif, neşe.

Neva: Ses, ahenk; Güç, zenginlik, servet; Nasip; Türk müziğinde bir makam.

Nevade: Torun anlamında.

Neval: Talih, kader, kısmet.

Nevbahar: İlkbahar, ilkyaz.

Neveser: Türk Müziğinde Dede Efendi'nin bulduğu bileşik bir makam.

Nevgece: Yeni yeni oluşan gece.

Nevgül: Yeni açmış gül.

Nevid: Yeni, yepyeni.

Nevra: Beyaz çiçek, Işıklı olma, parlaklık.

Nevres: Yeni yetişen.

Neyir: Işıklı, aydınlık, parlak.

Nigar: Resim kadar güzel sevgili; Nakış; Resim.

Nihal: İnce ve düzgün vücutlu sevgili. Fidan,taze sürgün.

Nihan: Saklanmış, gizli olan; Sır.

Nil: Çivit. Mısır'da bir nehir.

Nilay: Işıklı mavi,ışıklı lacivert.

Nilgün: Lacivert renkli, çivit renginde.

Nilüfer: Durgun sularda yetişen, değişik renkli ve uzun ömürlü su bitkisi.

Niran: Nurlar, aydınlıklar, ışıklar, Ateşler, Cehennem.

Nisa: Kadın, kadınlar.

Nisan: Gelin çiçeği; İlkbaharın ilk ayı.

Nüket: Nükte, zarif, güzel sözler.

Nükhet: Güzel koku.

Nükte: İnce anlamlı, düşündürücü şaka söz.

Nur: Aydınlık, parıltı, parlaklık.

Nuran: Nurlu, ışıklı.

Nuray: Işık saçan.

Nurcan: Aydınlık insan.

Nurfer: Işık veren, aydınlatan, ferahlatan.

Nurgül: Nur, Gül.

Nurgün: Nur, Gün.

Nurperi: Bir peri kadar göz kamaştırıcı güzelliğe sahip olan.

Nursal: Işıksal, ışıkla ilgili.

Nursay: Işık gibi say, ışık gibi bil anlamında.

Nurseli: Işık seli (yağmuru) anlamında.

Nurseza: Nura layık, ışığa, aydınlığa layık anlamında.

Nurten: Işık gibi duru tenli anlamında.

Nutiye: Gökyüzündeki en parlak yıldız.

Oksal: Ok at; Oka ilişkin.

Okşan: Sevil, şefkat gör.

Olca: Ganimet, bolluk.

Olcay: Mutlu, ongun; Rastlantıları düzenlediği ve böylece de insanlara iyi ya da kötü durumlar hazırladığı sanılan şey, şans, talih.

Olgaç: Bilgi ve görgüde olgunlaşan.

Omay: Gözde, sevilen, beğenilen.

Ongu: Sağlık, mutluluk.

Ongül: Ön ayak olmak; İlk gül.

Orkide: Salepgillerden güzel çiçekli birtakım bitki türlerinin ortak adı.

Oya: Bir nesneye oyularak yapılan süs; Genellikle ipek veya ibrişim ile iğne, mekik, tığ kullanılarak yapılan ince dantel.

Oylum: Hacim, dirim; İçi oyulmuş, çukur duruma getirilmiş; Resimde derinlik, üç boyutluk etkisi, mimarlıkta mekan karşılığı.

Ödül: Armağan.

Ödün: Kendini yücelt. Zaman. Kez, defa.

Önay: Yeni çıkmış ay.

Öngül: Direnen, inatçı, Kılavuz, Öncü, teşvik eden.

Örgün: Türlü ve düzenli parçalardan oluşan.

Övgü: Övme, övmek için söylenen söz.

Övgün: Övülmüş, övülen kişi.

Övünç: Övünmeye yol açan ya da hak kazandıran şey, kıvanç, sevinç, övünç.

Öykü: Hikaye, ayrıntılarıyla anlatılan olay.

Özben: Bireyin kendi varlığı; Gerçek ben anlamında.

Özde: Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan.

Özge: Yabancı, İyi,güzel. Cana yakın, şakacı. Yürekli, gözü pek.

Özgen: Başına buyruk. Rahat. Özü geniş. Kuzu kulağı otunun filizi.

Özgül: Gerçek gül, benim gülüm anlamında.

Özlem: Bir şeye karşı duyulan istek, bir kimseyi ya da bir şeyi görme, kavuşma isteği; Hasret.

Özlen: Görme isteği uyandır, kavuşma isteği ver, seni özlesinler.

Öznil: Nil gibi verimli.

Öznur: Özü ışıklı, aydınlık.

Özsu: Besleyici su, besisuyu, bitkilerin dokularında bulunan su.

Özten: Güzel tenli.

Özün: Şiir, Hak edilmiş ün.

Pamira: Orta Asya'da bir yayla

Papatya: Baharda çiçek açan bir kır bitkisi.

Parla: Parlamak eyleminden parla, ışık saç; Başarılı ol, ünün sanın artsın; Güzel ol, güzel görünüşlü ol.

Pelin: Acı ve güzel kokulu bir bitki.

Pelinsu: Pelin+Su, hem pelin hem su anlamında.

Perçem: Kahkül.

Peri: Cisimleri çok latif ve görünmez olan hoş yaratık; Güzel insan, güzel kimse.

Perran: Uçan, uçucu.

Pervin: Ülker yıldızı.

Petek: Arıların bal topladıkları balmumu yuvacıkları.

Peyda: Belli, açık, ortaya çıkmak, oluşmak.

Pınar: Büyük su kaynağı.

Pırıltı: Pırıldayan şeyin çıkardığı ışık.

Rabia: Dördüncü.
Rahşan: Parlayan, parlak, aydınlık,ışıltı.
Rana: İyi, güzel, yumuşak, hoş.
Ravza: Sulu, su yatağı yer; Bahçe.
Rebia: Bahar.
Renan: Çok ses çıkaran, çınlayan.
Rengin: Boyalı, renkli; Hoş, latif ve güzel.
Revan: Yürüyen, giden; akan, akıp giden. Ruh, can.
Reyhan: Yaprakları güzel kokan bir süs bitkisi, fesleğen.
Rezzan: Ağırbaşlı, onurlu.
Rima: Dişi ceylan yavrusu.
Rosa: Gül rengi,pembe kırmızı arası bir renk.
Rüçhan: Üstünlük.
Ruhan: Güzel kokulu.
Ruhsar: Yanak, yüz, güzel yüz.
Ruhşen: Neşeli,canlı.
Ruhugül: Gül kadar temiz bir ruha sahip olan.
Rukiye: Büyü, sihir.
Rüya: Düş; Gerçekleşmesi imkansız durum, hayal; Gerçekleşmesi beklenen şey, umut.
- Saba: Gündoğusundan esen hafif ve tatlı rüzgar. Türk müziğinde bir makam.
- Sabah: Günün ağarmasıyla başlayan ilk saatler.
- Sahra: Kır, ova, çöl.
- Saliha: Yararlı, iyi, elverişli.
- Sanal: Sanlı ol, ünlen.
- Sanem: Çok güzel kadın; Put.
- Sara: Halis, saf, katkısız.
- Sare: Olmak, oldu; Cemaat, topluluk; İhtiyaç, susuzluk.
- Saye: Gölge; Koruma, yardım, sahip çıkma.
- Saygın: Sayılan, sevilen.
- Sayıl: Her zaman saygı gör.
- Sebla: Uzun kirpikli göz.
- Seçil: Beğeni, sevgi, üstünlük gösterilen.
- Seda: Ses; Doğa veya bir engele çarpıp geri dönen ses, yankı.
- Sedef: Midye ve istiridye gibi deniz hayvanlarının kabuğunda bulunan pırıltılı, beyaz, sert bir madde; Bu maddeden yapılmış veya bu madde ile süslenmiş.
- Seden: Uyanık, tetikte; Gözü açık olmak.
- Segah: Doğu müziğinin makamlarından.
- Seher: Tan ağartısı.
- Sel: Taşkın su.
- Selda: Bir söğüt cinsi.
- Selen: Haber, Müjde.
- Selin: Gür akan su.
- Selinti: Ufak sel.
- Selis: Akıcı söz.
- Selma: Barış içinde, huzur, erinç.
- Selmin: Barış ve sevgi duygusuyla dolu olan.
- Selva: Amerika'da Amazon, Afrika'da Nijer ırmakları gibi ekvator bölgesinde büyük suların geçtiği havzalarda bulunan geniş ve balta girmemiş ormanlara verilen ad.
- Selvi: İnce uzun ağaç.
- Sema: Gökyüzü; Göç.
- Semanur: Nurlu gökyüzü.
- Semen: Yasemin çiçeği. Semizlik.
- Semin: Değerli, pahalı; Semizlik.
- Semiramis: Babil'in Asma Bahçeleri'ni kurduran Asur kraliçesi.
- Semra: Esmer kadın.
- Sena: Övmek, methetmek; Şimşek parıltısı; Yücelik, yükseklik; Aydınlık; Bir ot adi.
- Senahan: Metheden, alkışlayan, öven.
- Senar: Yar, aşık, seven insan.
- Senay: Ay gibi güzelsin.
- Senem: Kars dolaylarında kadın ve erkeklerin karşılıklı olarak oynadıkları bir halk dansı; Arapça'da put; Arapça'da kendine tapılacak kadar güzel olan kadın, sevgili, güzel.
- Sera: Varlıklı olmak, zengin olmak; Şarkı söyleyen; Yer, toprak; Ok yapımında kullanılan bir ağaç.
- Serap: Çorak yerlerde, çölde, sıcak ve ışığın etkisiyle, ileride, yakında ya da ufukta su veya yeşillik var gibi görünmesi olayı.
- Seray: Ay gibi güzel.
- Seren: Gemi direği.
- Serpil: Gelişmek, büyümek.
- Serpin: Yağmur.
- Serra: Rahatlık, kolaylık.
- Sertab: İnatçı anlamında.
- Seval: Severek al anlamında.
- Sevda: Vurgunluk, tutkunluk, aşk; Heves, arzu, kuvvetli istek.
- Sevdem: Sevginin en son demi.
- Seven: Bir başkasına sevgi duyan.
- Sevgi: İnsanı bir şeye ya da bir kişiye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu.
- Sevgül: Gül gibi sevilen.
- Sevil: Her zaman sevilen biri ol.
- Sevim: Sevmek eylemi; Bir kişi ya da bir şeyde bulunan o kişi ya da şeyi başkalarına sevdiren özellik.
- Sevinç: İstenilen şeyin olmasıyla duyulan coşku.
- Sevtap: Tapılacak kadar çok sevilen.
- Seylan: Sel, akma, akış.
- Seyyal: Akıcı, akışkan.
- Sezen: Hisseden, sezgili.
- Sezgi: Sezmek eyleminden sezgi; Sezme yeteneği.
- Sezin: Sezinleme işi, sezme. Duygulu,anlayışlı.
- Sibel: Henüz yere düşmemiş yağmur damlası (Fransızca "si belle": öylesine güzel anlamında).
- Sıla: Bir süre ayrı kaldığı bir yere veya yakınlarına kavuşmak; Doğup büyüdüğü ve özlediği yer; Bahşiş, hediye; Bağ.
- Sim: Gümüş gibi parlak ve beyaz.
- Sima: Yüz, çehre.
- Simge: Anlamı olan harf, bitki gibi işaretler.
- Simirina: İzmir'in eski adı. Aynı zamanda Amazon savaşçılarının kraliçesinin adı.
- Sinem: Yüreğim, çok sevdiğim.
- Sitare: Yıldız.
- Soneda: Nazlı olmaması temenni edilen.
- Songüz: Kasım ayının halk arasındaki adı.
- Sonyaz: Sonbahar.
- Su: Canlıların yaşaması için en gerekli olan kokusu, rengi olmayan sıvı.
- Süheyla: Yumuşak ve iyi huylu,mütevazı kadın.
- Sumru: Bir şeyin yüksek yeri, tepesi.
- Suna: Boylu, poslu, yakışıklı. Yaban ördeği.
- Sündüs: Ham ipek, ipekli.
- Surperi: Peri güzeli.
- Süsen: Nisan-Haziran dönemlerinde açan güzel kokulu bir çiçek.
- Suzan: Yakan, yakıcı.
- Zehra: Çok beyaz, parlak yüzlü.
- Zehre: Çiçek.
- Zeliha: Züleyha, su perisi.
- Zennan: Kadınlar.
- Zennur: Zinnur, nurlu, ışıklı.
- Zeren: Anlayışlı, kavrayışlı.
- Zerin: Altından ya da altına benzer olan.
- Zerrin: Altından yapılmış.
- Zeynep: Süs, bezek.
- Zinnur: Nurlu, ışıklı
- Zişan: Şanlı, şerefli - Bir tür lale.
- Zübeyde: Öz, asıl.
- Zuhal: Satürn gezegeninin adı.
- Zühre: Çoban yıldızı, venüs.
- Zulal: Hafif, güzel, soğuk su.
- Zülal: Saf, temiz, hafif tatlı su.
- Züleyha: Su perisi - Hz.Yusuf'un karısı.
- Zümra: Akıllı, çabuk kavrayan kadın.
- Zümrüt: Cam parlaklığında, yeşil renkte, saydam bir süs taşı